بله دیگه دارم کوپیکه رو از شیر میگیرم
هرچقدر سر بزرگه اذیت نشدم و راحت بود سر این اذیت میشم
بچم صبح ها گریه میکنه از خواب بیدار میشه-بعدظهر میرم خونه گریه میکنه
فعلا روزش رو بدون شیر میگذرونه فقط شب وقت خواب و اگر نصف شب بیدار شه شیر میخوره
دلم نیومد یهو کامل بگیرمش ضمن اینکه کلا با یهو از شیر گرفتن مخالفم
اول قصدم بود صبح هم که بیدار میشه شیرش رو بخوره ولی خب دیگه ی روز ندادم و بچه گریه کرد دیدم اگر محکم واینستم دیگه بعدش نه من دلش رو دارم اون گریه کنه نه اون کوتاه میاد و دیگه بعدش هر روز میره سراغ گریه
خلاصه صبح که بیدار میشه نق میزنه و گریه میکنه ، بغلش میکنم و خودش رو میچسبونه بهم و اشک میریزه ، اون لحظه دلم میخواد از سینم بزنه بیرون
هی سعی میکنم بهش منوهای مختلف خوردنی پیشنهاد بدم و اونم با بغض و گریه میگه نه نه البته گاهیم جیغ بنش میکشه بچم
خلاصه به نظر من در پروسه مادری کردن ، از شیر گرفتن بچه دردناک ترین و افسرده کننده ترین اقدام یک مادر هست
اما بلاخره بعد این پسرکم مستقل میشه و بزرگ و این مایه مباهات خواهد بود