هوا خواه توام جانا و می دانم که می دانی
که هم نادیده می دانی و هم ننوشته می خوانی
5شنبه سوم مهرماه 1393 مغارن با اول ذی الحجه ، روز یکی شدن، روز تا ابد شیرین، روز سپاسگزاری از امام مهربانی ها که میزبان این بهترین اتفاق زندگی من و جناب عشق آن روزگار بود، روز دگردیسی از من به ما، روزی که بیخیال دنیا دستم رو توی دست جناب همسر این روزها گذاشتم، روزی که عشق تک و تنها ایستاد بدون ذره ای ترس و نگرانی و همچنان ایستاده و شده تکیه گاه من و بچه ها، روزی که ..... خدا رو شکر که اون روز بلاخره به ما رسید و برای عشق بی پناه ما، مأمنی شد ماندگار :))))))))))))))))
یادش بخیر
پینوشت
سالگرد شمسی ازدواج ما که در دفترخونه ثبت شدیم هم 6 مهرماه 1393 هست پس اون روز هم پیشاپیش مبارکمون