چند وقت پیش که خبر پیدا کردن غواصان مظلوم کشورم رو توی اخبار به صورت اتفاقی شنیدم یهو و بدون کنترل شروع کردم به گریه کردن. یادمه سر سفره شام بودیم خونه مامانم و همسر داشت شبکه ها رو هی عوض میکرد که آخبار صاعت 10 شبکه دو بود و اونم ی تاملی کرد و من قاشق توی دستم بود که جلوی دهنم ثابت شد وقتی شنیدم جسد این عزیزان درحالی پیدا شده که دستاشون بسته بوده و زنده به گور شدن
از انسان بودن خودم خجالت کشیدم،از اینهمه توحش، به چه جرمی آخه؟ جرم دفاع از خاکشون؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟دلم سوخت، دلم آتیش گرفت، اشکام میریخت ولی قادر به خاموش کردن آتیش دلم نبود، حالم بد بود.
گذشت تا دیشب که بازم اتفاقی درحال چرخوندن شبکه ها توی شبکه افق ی کلیپ دیدم درخصوص نشیع جنازه این بزرگ مردان مظلوم
بازم دلم سوخت
خدا صبر بده به چشم در راهان اونا که حالا بعد اینهمه سال بشنون عزیزاشون زنده به گور شدن اونم با دست بسته
عرض کنم که خدا از سر تقصیرات من بگذره که اینقدر غیبت میکنم اونم از اقوام همسرجانم ولی خب چه کنم
ای داد
آقا احظار شدم همین الان
فردا میام و واستون درد دل میکنم بلکه از دردهای دلم کم شه
ادامه مطلب ...
آقا من اینجا رو دوست ندارم
چرا نمیشه فقط ادامه مطلب رو رمزی نوشت؟ خب دوست ندارم همه مطالبم رمزی باشه
دههههههههههههههههههههههههه